Hayatın Anlamına Biçimsel Bir Bakış


Öyle ya da böyle, hepimizin hayatın anlamını sorguladığımız zamanlar olmuştur. Her ne kadar bu sorgulamalar yaşamın genelini hedef alıyor gibi görünse de aslında kendi yaptıklarımızı ve büyük oranda bizi bekleyen umutsuz geleceği sorguluyoruz. İddialı olduğunun farkındayım ancak umutsuz ifadesini neden kullandığımı açıklamama izin verin.

Şunu belirtmek gerekir ki insanoğlunun düşünce yapısında bazı sorunlar var. Tıpkı ülkelerin sürekli ekonomik büyümeye muhtaç olması gibi biz de hep daha iyisini istemekle lanetlenmişiz. Bu nedenle de bizim için iyi olanın, daha iyisine ulaşmakla açığa çıkacağını düşünüyoruz. Daha doğrusu düşünmeden ve farkında olmadan böyle yaşıyoruz. Umut da, mevcut halimiz ne olursa olsun daha iyisine ulaşabilmek haline geliyor. Bu durum sefalet çekenler için de, çocukluğumuzda hayranı olduğumuz Varyemez Amca gibi altın havuzunda yüzenler için de geçerli maalesef.

Bu iddialı ifadeleri -bir deneme yazmakta olduğum için bu kadarına hakkım olduğunu düşünüyorum, bir adım daha ileri götürerek başka bir tespitte bulunayım: "hayatın anlamı nedir?" sorgulamaları, gelecekteki yaşantımıza dair umut ya da yukarıda belirttiğim çerçevede düşünecek olursak bir şeylerin daha iyiye gitmesi olasılığı ortadan kalkmaya başladığında ortaya çıkar. Umut azaldıkça hayat anlamsız hale gelir ve amatör düşünürler derneği üye sayısını artırmaya başlar. Büyük oranda yanıtsız kalan ya da insanı kısa süreliğine oyalayacak cevaplar bulunabilen bir sorudur bu. O nedenledir ki sonuçsuz arayışlar bittiğinde yine aynı noktaya döneriz ve herkesin yaptığı gibi yaşamaya devam ederiz.

İnsanlık tarihi kadar eski bir soruya kısacık bir karanlık pazar gecesi yazısında yanıt bulmaya çalışmayacağım. Ancak başlığın da hakkını vermeye çalışmak gerekir. Dedim ya, bakışımız "biçimsel." Bu nedenle yolun sonu genel bir yanıta çıkacak, şimdiden uyarayım. Eğer "hayatın anlamı nedir?" buhranına yaklaştıysak ve tespitim doğruysa geleceğe dair umudumuz azalmış ya da yok olmuş demektir. Aramaya başladığımızda yanıt bulamayacağımız bir soruyla hiç yüzleşmemek de en iyi çözümdür. Dolayısıyla yapmamız gereken, geleceğe dair umut besleyebileceğimiz bir yaşam yaratmaktır. Bunun nasıl olacağına dair bir yorumda bulunmama sözümü tutuyorum. Ancak tanıyanların bileceği gibi bir arka kapı bulup söyleyeceklerimden bazılarını da söylemek istiyorum. Bu nedenle de yapılacaklara değil yapılmasının zor olduğunu düşündüğüm noktaya çok kısa değineceğim. Eğer umudu bir başkasının eylemlerine bağlarsanız ki bu kişiler devletleri yönetenler, asla bir araya gelemeyeceğiniz platonik aşklar ya da birlikte toplumu oluşturduğumuz insani dönüşümünü tamamlamamış canlılar olabilir, başarı şansımız yoktur.

Ne yapıp edip bizi peşinden sürükleyecek umudu yaratmalı, onu takip etmeyi başarmalıyız. İçerik olarak net olmasa da hayatın anlamı bu yolculuğun içinde bize eşlik etmeyi bekliyor.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çabalamak

Resim
2001 krizinin geldiğini, askerlik görevimin bitmesine kısa süre kala elime geçen bir gazeteden öğrenmiştim. O dönemde krizin ne demek olduğunu, hayatımı nasıl etkileyebileceğini anlamadığımdan olsa gerek, konu üzerinde düşünüp yorum yaptığımı hatırlamıyorum. Askerden döndükten sonraysa çok fazla düşünmeme gerek kalmadı zira ekonomik krizin insan hayatına nasıl bir etkisi olacağını bilfiil yaşayarak öğrenme şansı buldum. Çok sevdiği mesleğini yaparken para kazanacağını zanneden, büyük hayallerle girdiği üniversitede umduğunu bulamasa da umut dolu genç bir mühendis olarak aylarca iş aradım. Başlarda seçici davranmaya çalışırken 6. ya da 7. aydan sonra “ne iş olsa yaparım” aşamasına geldiğimi hatırlıyorum. Yaklaşımımı değiştirsem de bırakın istemediğim bir işe başlamayı, herhangi bir görüşmeye dahi çağrılmamıştım. Bu dönemde, hayatın ne demek olduğuna dair bilgileri depoladığım ve neredeyse boş olan heybemi yaşam gerçekleriyle doldurdum. Bu açıdan bakınca bazı kazanımlar edindiğimi itiraf...
Devamı

Çok mu Önemliyiz?

Resim
Doğru olduğunu bildiğim, o yüzden de boşveremediğim iç karartıcı düşüncelerin zihnimdeki zindanlardan salıverilmesine vesile olan sevgili arkadaşlarıma itafen. Birey olarak gerçekten çok mu önemliyiz? Andrew Carnegie'nin dediği gibi  “Kimse benim kadar büyük işler başaramaz çünkü ben eşsizim.” diye mi düşünmeliyiz? Ya da Paulo Coelho “Eğer bir şeyi gerçekten isterseniz, tüm evren onu gerçekleştirmeniz için iş birliği yapar.” derken haklı mıydı? Maalesef bu düşünce yapısı bana hiç gerçekçi gelmiyor. Tarım devriminden itibaren dünyadan yaklaşık 109 milyar insan geçti. Şu anda yaşayanlar da eklenince bu sayı 117 milyara çıkıyor. 117 milyar eşsiz ve önemli insan. Yersen... Düzen, çok önemli ve özel olduğunu hissetmesi istenen sıradan insanlar yaratmak üzerine kuruludur. Ancak bu sayede hayatın her alanındaki görevlerini iyi yapmaları ya da gerçek anlamıyla "arıza çıkarmamaları" sağlanabilir. Ne var ki bu eşsiz insanlar hayatlarını hiç de iddia edilen önemle eşdeğer biçimde ya...
Devamı

Dünya Ne Zamandan Beri Yuvarlak?

Merhaba, bir süredir üzerinde çalıştığım podcast, Bilim Tarihinden Hikayeler, için hazırladığım bir taslakla karşınızdayım. Amacım, adından da anlaşılacağı gibi bilim tarihinden ilgi çekici olduğunu umduğum hikayeleri dinleyicilerle paylaşmak. Bu hikayeler bazen bir buluşun kısa öyküsü, bazen de bir düşüncenin, bir gerçeğin ortaya çıkışının uzun serüveni biçiminde karşımıza çıkacak. İlk bölümün konusu ‘Dünya Ne Zamandan Beri Yuvarlak?’ Dünya’nın yuvarlak olduğuna dair ilk düşünceler, M.Ö. 6. yüzyıla kadar uzanır. Antik Yunan’da yaşamış olan filozof Pythagoras (Pisagor), benim ulaşabildiğim kadarıyla dünyanın yuvarlak olduğuna dair net görüş ileten ilk kişi. Ne var ki onun görüşlerini bilimsel çıkarımlar olarak nitelendirmek konusunda acele etmemek gerekiyor. Pisagor’un Dünya’nın yuvarlak olduğunu düşünmesine yol açan birkaç temel felsefi ve matematiksel neden var. Bu düşünceler, Pisagor’un evren ve geometri hakkındaki anlayışıyla da yakından ilişkili. Bu arada hemen belirtelim ki P...
Devamı