İyiler, Kötüler ve Diğerleri
Yapılan kötülüklerin bir açıklaması mutlaka vardır. Onları haklı çıkaran, çektirdikleri acıları meşru kılan bir yol her zaman bulunur. Gerçi çoğu zaman tenezzül etmezler bile gerekçe bulmaya, kutsal amaçları her zaman yanlarındadır. Aptalsa bir gerekçe düşünemez, gerek de yoktur buna. Onun için çizilmiş yollar vardır, sadece takip eder. Böylelikle mutlu olduğunu düşünür. Ne yazık ki gerçek farklıdır. Cahil de aptal da mutlu değildir, sadece böyle olduğuna inandırılmıştır. Yüzyıllardır süren yoksulluğun huzuru, fakirliğin yüceliği yalanlarını gerçek sanmıştır. Böylelikle mutlu olmasa da öyle olduğunu zanneder, çünkü adı üstünde, aptaldır. Bu durum cahilleri ve kötüleri yönetenlerin işine gelir. Birileri cahillik mutluluktur dediğinde hiç seslerini çıkarmazlar; varsın herkes buna inansın, ne güzel. Biraz kafası çalışan, düşünense kendini iyi zanneder. Tüm dünya kötüdür onun gözünde. Bu yüzden de kötüleri ve cahilleri mutlu, kendisi gibi olanları da dünyanın dertleriyle ezilmiş, muts...